Przy okazji wyjazdu do Zamościa, odwiedziliśmy Hrubieszów. Z mojego domu na Kaszubach do Hrubieszowa jest 754 km natomiast z Zamościa to tylko 51 km więc różnica ogromna i trzeba było iść za ciosem, jak Zamość to dlaczego nie Hrubieszów? Dlaczego Hrubieszów? Nie, żebym tęskniła za tym położonym na krańcu Polski przy granicy z Ukrainą miasteczkiem. Powód jest inny, sentymentalny...
W Hrubieszowie u całkiem obcych ludzi, zamieszkała moja babcia z dziećmi m.in moją mamą, po tym jak UPA spaliła im dom we wsi pod Hrubieszowem. To było w 1943 r. w sierpniu albo wrześniu. Babcia, która po wojnie zamieszkała z nami, często wspominała Hrubieszów, tęskniła do tamtych stron, corocznie jeździła do znajomych w odwiedziny, mama natomiast rzadko wspominała dzieciństwo, ale pamiętam kiedy mówiła o odwiedzinach w synagodze, cerkwi, i zabawach nad rzekę Huczwą.
W czasach mojego dzieciństwa w tv był program pt.: "Piórkiem i Węglem", który prowadził prof. Wiktor Zin. Ponieważ prof. Zin pochodził z Hrubieszowa (był szkolnym kolegą mojego wujka, brata mamy), w programie często opowiadał i rysował Hrubieszów albo Zamość. Pewnie dlatego w moim domu oglądało się ten program z wielką uwagą.
Miasteczko Hrubieszów jest niewielkie, wg ostatnich danych, mieszka w nim ok. 18 tys. ludzi, ale ma ciekawą i długą ponad 600 letnią historię, a przed wojną mieszkali tam i Polacy i Rusini i Żydzi.
Nie mogę pominąć informacji, że z Hrubieszowem związanych było sporo znanych i sławnych postaci. m.in. ks. Stanisław Staszic, Aleksander Głowacki, znany nam wszystkim bardziej pod pseudonimem artystycznym wywodzącym się z rodowego herbu jako Bolesław Prus. Urodził się tutaj w 1847 roku i chociaż nie mieszkał tutaj i nie wrócił do Hrubieszowa nigdy, to miasto jest dumne ze sławnego pisarza. Również Bolesław Leśmian był związany z Hrubieszowem, przez 4 lata w nim mieszkał, pisał wiersze i prowadził kancelarię notarialną.
No i wspomniany już przeze mnie wyżej, Prof. Wiktor Zin (1925-2007) architekt, rysownik, działacz kultury i pracownik naukowy, gawędziarz, autor książek, popularyzator polskiej historii i sztuki. Prawdziwy człowiek renesansu, ambasador nie tylko Hrubieszowa ale i Zamościa.
Nie wiem na ile zmieniło się miasto przez te wszystkie lata, byłam tam jako dziecko ale prawie nic nie pamiętam ale dzisiaj z pełną świadomością mogę powiedzieć, że prezentuje się bardzo interesująco. Małe, z niską zabudową, zielone, czyste i zadbane. Jedyny problem jaki mieliśmy to znalezienie dobrej knajpki, hotelu. Poza tym wszystko było ok... jak dla miłośnika fotografii, znalazłam kilka ciekawych miejsc do sfotografowania, miałam tylko jeden problem, pogoda. Niestety burza i silna ulewa skutecznie skróciły moje zapędy fotograficzne.
Pomnik Bolesława Prusa w parku miejskim
Restauracja, kawiarnia-herbaciarnia z kuchnią żydowską
Rynek hrubieszowski z fontanną
Ogladalam namietnie Piorkiem I weglem. Z dziecinstwa pamietam wzmianki o Hrubieszowie, ale chyba tam nie bylam.
OdpowiedzUsuńNo właśnie, to był fajny program, nawet trochę zaczęłam rysować dzięki niemu... a Hrubieszów jak wiele miast w Polsce, ciekawe, czyste zadbane, trochę zabytków, tylko niestety mam wrażenie, że trochę zaniedbali turystów, bo jeden hotel w mieście, bez klimy, to kiepsko... może są kwatery prywatne, no ale wolę jednak hotel czy pensjonat...
Usuń